Erasmus MC managementdagen. Lezing werkgeluk voor leiders.
Erasmus MC: Ziekenhuis + werkgeluk = beter worden, toch?
Met tranen in mijn ogen kwam ik aan de plek van het event in Delft, waar ik de lezing zou geven voor het Erasmus MC. I made it!
Dagen had ik bank en bed afgewisseld, hangend in een waas van ‘niets’. De wereld draaide en duizelde. De focus in mijn hoofd was verdwenen, mijn evenwicht uit balans, de epifyse en hypofyse in mijn hoofd voelden uiteengereten. Gelukkig geen koorts en geen corona, bleek uit de test. Ik wist wel waar het door kwam. Te veel dubbele focus: het luisteren van audio bestanden op de laptop op de bijrijders-stoel naast mij was geen goede combinatie met ook focus houden op het verkeer. Dit had ik net iets te lang gedaan tijdens het rijden, waardoor ik nu even de prijs betaalde.
Managementdagen
Voor de twee Managementdagen van het Erasmus MC, het grootste ziekenhuis in Rotterdam, waren 750 leiders uitgenodigd. Voor het eerst in jaren werd er iets – LIVE – georganiseerd voor het managers. Ik zou op de één dag niet één maar drie keer een interactieve lezing geven over werkgeluk, verspreid over de hele dag.
Het regende zieken
Degene die de eerste managementdag openen was ziek. Ze zou online aansluiten en heeft dat 10 minuten gedaan voordat ze het bed weer indook. Degene die de managementdagen zou afsluiten, bleef afwezig wegens ziekte. Ik zou een HR-adviseur aan mij gekoppeld krijgen voor de hele dag, maar wegens ziekte kreeg ik een vervanger. Een aantal leden van de organisatiecommissie zouden hand- en spandiensten verrichten, maar lieten verstek gaan wegens ziekte.
Key-Note Spreker
De opening kan je online laten doen. De oorspronkelijke HR adviseur kan je vervangen door een andere HR-adviseur. Er werd extra inhuur geregeld voor de catering.
Maar wat als een van je key-note speakers – zoals ik – een gat laat vallen van drie sessies van twee uur? Dan valt je programma in het water.
Voorbereiding
Weken van voorbereiding was hieraan voorafgegaan. Ter voorbereiding had ik interviews gehouden met 4 managers van het Erasmus MC om te proeven wat er in deze groep leefde.
Op basis hiervan zouden ze ingevoerd worden in “Geluksbewustzijn” voor zichzelf en hun teamleden, praktische tools leren en gesprekken voeren die automatisch de ander in zijn of haar kracht zetten.
Het was nu of nooit.
Dit event was gepland, uitgezet, niet verplaatsbaar en niet te vervangen of uit te stellen.
Roeping
Iets in mijn hart riep mij. Een innerlijke roeping om deze opdracht te volbrengen, steeg uit mij op, snelde mij vooruit. Diep van binnen voelde ik: Ik moet daar naar toe. Maar dan moest ik iets vinden om boven mezelf uit te stijgen…
Het lukte.
Dwars door mijn weerstand heen, reed ik op de vooravond naar de Bed & Breakfast. De bed & breakfast bleek gerund door een hartelijk echtpaar van 77 en 78 jaar die een stralend voorbeeld gaven van een gelukkig en sociaal leven op je oude dag. Ik stortte neer in bed.
De volgende dag postte ik een verzoek bij twee besloten groepen. “Dear …, i have a request: Today is big day for me, i am going to give 3 lectures, two hours each, for leaders of a big hospital in the Netherlands, about 235 people total. Please see me energized, healthy and vital! That would mean a lot to me , the power of believers is huge!”
De gastheer was zo attent om aan te bieden dat hij met de auto via een gemakkelijke route naar de eventplek zou rijden, zodat ik slechts hoefde te volgen en drukke straten met bussen en overstekende fietsers zou vermijden.
Beter worden door lezingen geven over werkgeluk
Bij iedere nieuwe lezing voelde ik me letterlijk en figuurlijk overeind gehouden door een kracht die groter was dan ikzelf.
In de pauzes werd er water en hapjes voor me gehaald. Er werd goed voor me gezorgd.
Het publiek luisterde geconcentreerd en gefascineerd, ging aan het werk met de oefeningen die ik hen gaf. Al snel raakten ze geëngageerd met elkaar in gesprek, begonnen ogen te twinkelen en armen steeds wilder te gebaren. Lachsalvo’s ontstegen uit subgroepjes.
Deze leiders zagen elkaar weinig door de hoge werkdruk. Af en toe liet ik iemand uit het publiek zichzelf plenair voorstellen. Dan kwam hoogleraar ‘zus en zo’, afdelingshoofd/manager ‘hier en daar’, chirurg/kinderarts ‘her en der’, programmaleider/teamleider van ‘dit en dat’ (ze hadden bijna allemaal dubbele functies), die vertelden over hun geluksmakers, wat er wél was in een situatie die later een blessing in disguise bleek. Wat ze ontdekten aan hun gelukstalen en hoe het was om op zo’n manier een gesprek te voeren dat de ander vanzelf ging stralen.
Bij iedere lezing werd ik inderdaad … beter.
Werkgeluk handvatten
De leiders leerden concrete toepassingen van werkgeluk die je morgen al kan doen:
- je gelukstank kan vullen en die van anderen
- positieve emotie kan vasthouden, ook bij weerstand
- werkgeluk laten werken bij hoge werkdruk
- leiderschap kan inzetten voor werkgeluk
- hoe je gelukscompetenties traint en werkbaar maakt
Dank
Aan het einde van de dag bedankte mijn opdrachtgever mij meerdere malen dat ik tóch gekomen was.
Met dank aan alle managers die ik heb mogen interviewen, degenen die lichtkracht hebben gestuurd en natuurlijk alle leiders uit het ziekenhuis die hebben deelgenomen.
